Άλλες παράνομες δραστηριότητες

Ποιες είναι και τι ισχύει ανά περίπτωση

Άρση του απορρήτου των επικοινωνιών

Με το Ν. 3666/2008 προστέθηκε το έγκλημα της διακίνησης παιδικής πορνογραφίας στις περιπτώσεις άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών που προβλέπει το άρθρο 4 παρ. 1 εδ. α’ του Ν. 2225/1994, το οποίο βρίσκεται σε ισχύ όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του Ν. 4411/2016. Με βάση αυτή τη ρύθμιση, η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έχει τη δυνατότητα να παρέμβει, να βρει στοιχεία και εν τέλει να συλλάβει τους διαπράττοντες τα εν λόγω εγκλήματα. Σε αυτήν ακριβώς τη διάταξη οφείλεται και η πληθώρα των υποθέσεων διακίνησης παιδικής πορνογραφίας που έχουν παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη.

Άλλα διαδικτυακά εγκλήματα

Εκτός από τα εγκλήματα προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, η SafeLine αποσκοπεί και στην αντιμετώπιση άλλων ειδών εγκλημάτων, σπουδαιότερα από τα οποία είναι η διακίνηση βίαιου και ρατσιστικού περιεχομένου, η παραβίαση προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής, η παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών, η οικονομική απάτη, η εξύβριση και η συκοφαντική δυσφήμιση, η προτροπή σε αυτοκτονία, κά. Στην προσπάθεια αυτή συμβάλλει ιδιαίτερα η συνεργασία με την Μονάδα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ελληνικής Αστυνομίας, την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών.

Οικονομική απάτη μέσω διαδικτύου

Η εξέλιξη της τεχνολογίας και η παγκοσμιότητα του διαδικτύου αποτελούν ολοένα και περισσότερο πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη νέων μορφών εγκλήματος. Η συνειδητοποίηση ότι η αυξανόμενη εγκληματικότητα στον κυβερνοχώρο απαιτεί διακρατική συνεργασία για την αντιμετώπισή της, οδήγησε στην υπογραφή της Σύμβασης της Βουδαπέστης για το έγκλημα στον Κυβερνοχώρο. Η εν λόγω Σύμβαση υπεγράφη από τα Κράτη Μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και από κράτη μη μέλη του οργανισμού, ενώ στη χώρα μας κυρώθηκε με το νόμο 4411/2016.

Η οικονομική απάτη μέσω διαδικτύου λαμβάνει χώρα κυρίως με τη μορφή διαδικτυακών αγορών. Στην εθνική μας νομοθεσία δεν υπάρχει νόμος που να τυποποιεί εγκλήματα τελούμενα αποκλειστικά στον χώρο του Διαδικτύου. Ωστόσο, στον ελληνικό ποινικό κώδικα προβλέπονται διατάξεις για εγκλήματα τα οποία διαπράττονται με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, όπως το έγκλημα της απάτης με υπολογιστή (386Α Ποινικός Κώδικας). Στις περιπτώσεις λοιπόν που τα εγκλήματα αυτά διαπράττονται στο Διαδίκτυο εφαρμογή έχουν και πάλι οι νόμοι αυτοί. Με το νόμο 4619/2019, συµπληρώνεται η διάταξη του άρθρου 386Α για την απάτη µε υπολογιστή. Η νέα διάταξη προβλέπει τα εξής :

Άρθρο 386Α : Απάτη με υπολογιστή

1. Όποιος, με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος, βλάπτει ξένη περιουσία, επηρεάζοντας το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας επεξεργασίας δεδομένων υπολογιστή:

  1. με τη μη ορθή διαμόρφωση προγράμματος υπολογιστή,
  2. με τη χωρίς δικαίωμα παρέμβαση στη λειτουργία προγράμματος ή συστήματος υπολογιστή,
  3. με τη χρησιμοποίηση μη ορθών ή ελλιπών δεδομένων υπολογιστή, ιδίως δεδομένων αναγνώρισης της ταυτότητας,
  4. με τη χωρίς δικαίωμα εισαγωγή, αλλοίωση, διαγραφή ή εξάλειψη δεδομένων υπολογιστή, ιδίως δεδομένων αναγνώρισης της ταυτότητας, ή
  5. με τη χωρίς δικαίωμα αξιοποίηση λογισμικού προορισμένου για τη μετακίνηση χρημάτων τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή.

Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.

2. Όποιος κατασκευάζει, διαθέτει ή κατέχει πρόγραμμα ή σύστημα υπολογιστή που προορίζεται για τη διάπραξη του εγκλήματος της παραγράφου 1 τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη και χρηματική ποινή. Απαλλάσσεται από κάθε ποινή όποιος καταστρέφει με δική του θέληση το παραπάνω πρόγραμμα ή σύστημα υπολογιστή πριν το χρησιμοποιήσει για τη διάπραξη του εγκλήματος της παραγράφου 1.
3. Αν η απάτη με υπολογιστή στρέφεται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Η πράξη αυτή παραγράφεται μετά είκοσι έτη.

Βίαιο και Ρατσιστικό περιεχόμενο

Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία συναντώνται στον κόσμο του διαδικτύου συχνά μέσω της δημοσίευσης απόψεων ή στοιχείων που αποσκοπούν να μειώσουν ή να προτρέψουν σε διακρίσεις ή  βία εναντίον προσώπων που προσδιορίζονται με βάση κάποια χαρακτηριστικά, όπως η φυλή, το χρώμα και η θρησκεία.

Στην Ελλάδα η  καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου επιδιώκεται μέσω του αντιρατσιστικού νόμου 4285/14 . Ο νόμος αυτός επιφέρει τροποποιήσεις στο νόμο 927/1979 και προσαρμογή στην απόφαση – πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου.

Με το νόμο 4285/2014 εισάγεται το άρθρο 81Α  στον Ποινικό Κώδικα  το οποίο τυποποιεί το ρατσιστικό έγκλημα. Με το νέο νόμο 4619/2019 η ισχύουσα διάταξη του άρθρου 81Α μεταφέρεται στο άρθρο 82Α, το οποίο πλέον προβλέπει τα εξής

Άρθρο 82Α Έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά

Εάν έχει τελεστεί έγκλημα κατά παθόντος, η επιλογή του οποίου έγινε λόγω των χαρακτηριστικών φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκείας, αναπηρίας, γενετήσιου προσανατολισμού, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου, το πλαίσιο ποινής διαμορφώνεται ως εξής:

α) Στην περίπτωση πλημμελήματος, που τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος, το ελάχιστο όριο της ποινής αυξάνεται κατά έξι μήνες. Στις λοιπές περιπτώσεις πλημμελημάτων, το ελάχιστο όριο αυτής αυξάνεται κατά ένα έτος.

β) Στην περίπτωση κακουργήματος το ελάχιστο όριο ποινής αυξάνεται κατά δύο έτη.

Προστασία του Απορρήτου των Επικοινωνιών

Το απαραβίαστο του απορρήτου των επικοινωνιών προστατεύεται στο άρθρο 19  του Συντάγματος. Παρ’όλα αυτά η επικοινωνία μας με τους χρήστες του διαδικτύου τίθεται σε κίνδυνο όταν κάποιος παραβιάζει τους κωδικούς πρόσβασης που διατηρούμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο. Στην ελληνική έννομη τάξη έχουν θεσπιστεί πολλοί νόμοι που αφορούν στο απόρρητο των επικοινωνιών, όπως ο νόμος  3471/2006 περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ο νόμος 3431/2016 που αφορά μεταξύ άλλων στις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες και ο νόμος 2225/1994 περί προστασίας της ελευθερίας της ανταπόκρισης.

Στο άρθρο 370Δ τυποποιείται το αδίκημα της παραβίασης του απορρήτου των επικοινωνιών μέσω πληροφοριακών συστημάτων, το οποίο με βάση τις τροποποιήσεις του Νόμου 4619/2019, προβλέπει τα εξής :

Άρθρο 370Δ

  1. Όποιος χωρίς δικαίωμα αντιγράφει ή χρησιμοποιεί προγράμματα υπολογιστών, τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας.
  2. Όποιος χωρίς δικαίωμα αποκτά πρόσβαση στο σύνολο ή τμήμα πληροφοριακού συστήματος ή σε στοιχεία που μεταδίδονται με συστήματα τηλεπικοινωνιών, παραβιάζοντας απαγορεύσεις ή μέτρα ασφαλείας που έχει λάβει ο νόμιμος κάτοχος του, τιμωρείται με φυλάκιση.
  3. Αν ο δράστης είναι στην υπηρεσία του νόμιμου κατόχου του πληροφοριακού συστήματος ή των στοιχείων, η πράξη της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται μόνο αν απαγορεύεται ρητά από εσωτερικό κανονισμό ή από έγγραφη απόφαση του κατόχου ή αρμόδιου υπαλλήλου.

Άρση του απορρήτου των επικοινωνιών επιτρέπεται μονάχα για την διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων. Τα εγκλήματα αυτά απαριθμούνται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 του Νόμου 2225/1994, κατόπιν τροποποίησής του από το άρθρο 3 του Νόμου 4411/2016.

Εξύβριση και Συκοφαντική Δυσφήμιση

Η εξύβριση και η Συκοφαντική δυσφήμιση τυποποιούνται ως εγκλήματα του ποινικού κώδικα στα άρθρα 361 και 363 αντίστοιχα. Οι δύο αυτές διατάξεις προστατεύουν το έννομο αγαθό της τιμής, ενώ με βάση το άρθρο 368 του Ποινικού Κώδικα ποινική δίωξη για τα εγκλήματα αυτά ασκείται μονάχα κατόπιν έγκλησης του παθόντος.

Παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας

Με τον όρο πνευματική ιδιοκτησία εννοούμε το δικαίωμα του δημιουργού ενός πρωτότυπου πνευματικού έργου πάνω στο έργο αυτό, το οποίο του δίνει την δυνατότητα να επιτρέπει ή να απαγορεύει την χρήση του από τρίτους. Προσβολή ωστόσο του δικαιώματος αυτού μπορεί να υπάρξει όταν ένα έργο χρησιμοποιείται χωρίς την άδεια του δικαιούχου ή κατά παράβαση της άδειας που έχει δοθεί από αυτόν.

Βασικό νομοθέτημα για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων είναι ο νόμος 2121/1993, καθώς επίσης και ο νόμος 4481/2017 με τον οποίο επέρχεται μεταξύ άλλων προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2014/26/ΕΕ, ενώ παράλληλα επέρχονται και σημαντικές τροποποιήσεις στο νόμο 2121/1993.

Θέλετε να κάνετε μία καταγγελία;

Προχωρήστε στην υποβολή μιας καταγγελίας σχετικά με περιεχόμενο που συναντάτε στο Διαδίκτυο και το οποίο θεωρείτε παράνομο.

ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ